Ashab-ı Kiram, dini dünyayı aydınlatan güneş gibi yüce tutarak, küçük ve büyük cihatta tam özen gösterdikten sonra Fıkıh'ın tümüyle uğraşıp dinin tebliğcileri olmuşlardır. Bundan sonra; Ben, istek ve arzuların coşkun ve yoğun olduğu dönemlerimde vakitlerimi, boşa geçirmeyip, yaygın faziletler kazanmaya gayret sarf ettim. 'Bir fakih, şeytana karşı bin bilgisiz abidden daha güçlüdür' sözünü düşünerek gece gündüz bilgi öğrenmeye rağbet ederek kitapsever oldum.
Faziletlerle donanmış bir edip bulunca sohbetine severek katıldım. Fakat 'Her şey için bir engel vardır' sözü gereğince deniz dalgaları gibi birbirini izleyen engeller çıkıp uzun süre ilim sohbetlerinden uzak kaldım. Geceleri rahat uykuyu bırakıp kitap mütalaası ile sabaha değin vakitlerimi değerlendirdim. Allah'ın hidayeti erişip 'Allah hayrını dilediği kişiyi dinde fakih kılar' hadis-i şerifi gereği Fıkıh sahasına gayret ve özen gösterip; insanlar arasında geçerli olan 'Mülteka'l-Ebhur' adlı kitabın mütalaasını sürekli yaptım.
Meselelerini ezberledim. Gerçekten bu kitap, insanlar arasında geçen Dini meseleleri; önemli işleri kapsamaktadır. Bazı alimler bu eserin meselelerinin 17.000 olduğunu bildirmektedirler.
Eserin sözleri, cümleleri kapalı olduğundan herkesin kolayca anlayıp yararlanamayacağı için Türkçe olarak açıkladım. Önceleri eserin yalnızca kapalı cümlelerini açıklayarak yararlı olacağım kanatindeyken sonradan Allah rızasını kazanmak için eserin tamamını Türkçe'ye tercüme ettim. Bu tercümeden seçkin ve halk yararlanabilirler.
İbrahim Halebi tercüme ettiğim 'Mülteka'l-Ebhur''unu yazarken şu eserlerden yararlanmıştır,Vikaye, Kuduri, Kenz, Muhtar, Mecma-ül-Bahreyn, Hidaye.
Ben, Mevkufat adındaki tercümemi yazarken bunlara ilaveten şu eserlerden yararlandım;
Hidaye, Ekmel, İbnü Hümam, Gayet-ül Beyan, Nihaye, Mi'rac-üd, diraye,Kifaye, Zeylei, Bahr-i-r'Rayık, Ayni, Şerh-i Mecma-ül-Bahreyn, Şerh-i Vikaye-i Şeyhzade, Sadrü'ş'Şeria, Islah-ı İzah, Dürer-i Gurer, Şumunni, Hızaneetü'l Fetava, Cami'ül Fetava, Günyet'ül Fetava, Tatarhaniyye, Manzume, Şerh-i Muhtasarı Tahavi lil-İsbicavi, Havi İhtiyar.
ilerini alamayanların devridir. O devir Asr-ı Saadet'tir İslam'ın altın çağıdır.
